Tres anos de cárcere para unha muller do Carballiño por estafar 75.000 euros ao seu tío, con deterioración cognitiva

A Audiencia Provincial de Ourense condenou a tres anos de prisión a unha muller do Carballiño (Ourense) por estafar 75.000 euros ao seu tío aproveitándose da súa deterioración cognitiva.

Nunha sentenza contra a que cabe recurso de apelación, a sección segunda da Audiencia Provincial de Ourense impón unha pena de tres anos de cárcere e unha indemnización de 76.274 euros --43.020 euros ao fillo da vítima e 33.254 euros a unha sociedade-- ao estimar un delito de estafa de forma continuada.

O tribunal entende que a condenada se valeu da confianza que tiña co seu tío, duns 80 anos de idade, para "urdir un engano" co obxectivo de lograr autorización e apoderamento nas súas contas correntes e fondos.

Subliñan que a acusada quebrantou "os deberes de lealdade que lle incumbían" ao valerse da relación de confianza que tiña co seu tío e a súa familia para aproveitarse de "illamento, soidade e deterioración cognitivo" que sufría pola demencia vascular que padecía.

Neste contexto, logrou que o seu tío lle dese autorización para xestionar as súas contas "escasos días despois de iniciar a convivencia", no que, segundo a sentenza, evidencia "a execución dun plan preconcibido que se foi xestando ao ter xa un coñecemento previo nos anos anteriores da deterioración progresiva do seu tío".

O tribunal considera probado que a muller aproveitou que o único fillo da vítima residía no estranxeiro para lograr que os servizos sociais do Complexo Hospitalario Universitario de Ourense (CHUO) autorizasen que se fose vivir con ela, alegando que carecía de familiares directos que se ocupasen del.

Durante ese tempo, continúa a sentenza xudicial, a procesada impediu o contacto que o pai mantiña de forma regular, vía telefónica, co seu fillo, ao que trasladou que a decisión a tomara o seu proxenitor.

A sentenza recolle que "apenas unha semana despois da alta en urxencias" a acusada levou o seu tío a unha sucursal bancaria para que asinase a cancelación dun depósito a prazo de 25.000 euros, titularidade dunha sociedade que tiña como únicos socios o pai e o seu fillo.

Máis tarde, a finais de setembro de 2019, a acusada volveu ao banco co seu tío para, "co obxectivo de descapitalizar" esta sociedade, que asinase un reintegro de 33.254 euros e quedar co diñeiro.

Tres días despois, acudiu co seu tío a un notario para que lle entregase senllas escrituras públicas que a nomeaban, por unha banda, apoderada "con amplas facultades" e, por outro, titora para o caso de incapacidade.

Ademais, tamén logrou autorización para xestionar a conta corrente do seu tío, incapaz de coñecer "o alcance dos seus actos" dado o seu estado de saúde, o que lle permitiu realizar retiradas de diñeiro en efectivo por importe de 16.600 euros e cargos na tarxeta doutros 16.942 euros.

Todas estas contías foron parar á procesada "ao non acreditarse que ningunha delas se dedicase á atención e coidado da vítima", como recollen os maxistrados na súa sentenza xudicial.

En xuño 2020 o octoxenario ingresou nunha residencia e continuaron os cargos na tarxeta vinculada á súa conta corrente, algúns deles "rechamantes" para o tribunal, como o pago de case 1.200 euros para a compra dunha piscina.

O afectado foi incapacitado por sentenza en xaneiro de 2021, sendo o seu fillo designado como titor. Nesa sentenza acordouse expresamente a revogación de poderes previamente outorgados pola vítima, que faleceu en abril de 2021, deixando como único herdeiro o seu fillo.